Να Πω Στο Παιδί Μου Την Αλήθεια Για Τον Αϊ Βασίλη;

Κάθε Χριστούγεννα προκύπτει για όσους είναι γονείς το ερώτημα για το αν θα ήταν καλύτερο να πούμε στα παιδιά μας την αλήθεια για τον Άι Βασίλη. Για πολλούς ανθρώπους, Ο Άι Βασίλης είναι ένα λατρεμένο πρόσωπο των Χριστουγέννων. Θυμούνται τα γράμματα που γράφανε για να τα στείλουν στον Βόρειο Πόλο, να αφήνουν γάλα και μπισκότα, και να τρέχουν το πρωί των Χριστουγέννων για να δουν τι δώρο τους άφησε ο Άι Βασίλης κάτω από το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.

Παρ' όλα αυτά, ρωτήστε μερικούς ενηλίκους για το πώς αντέδρασαν όταν ανακάλυψαν ότι ο Άι Βασίλης δεν ήταν πραγματικός, και θα ακούσετε για πολλά και διάφορα συναισθήματα. Μερικοί λυπήθηκαν, μερικοί θύμωσαν, και σχεδόν όλοι τους θεώρησαν ότι μαθαίνοντας την αλήθεια για τον Άι Βασίλη μπήκαν σε μια νέα περίοδο της παιδικής ηλικίας, σε εκείνη όπου δεν μπορούσαν να έχουν πλήρη εμπιστοσύνη στους ενήλικες.

Εμπιστοσύνη, Ειλικρίνεια, και Φαντασία εναντίον Πραγματικότητας

Ένα μεγάλο ζήτημα προκύπτει στο εάν πρέπει οι γονείς να πουν στα παιδιά τους να πιστέψουν σε ψεύδη. Αργά ή γρήγορα, το παιδί ανακαλύπτει ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει, αλλά κατά τη διάρκεια των πιο διαμορφωτικών ετών, τα μικρά παιδιά είναι γενικά ανάρμοστα στο να διακρίνουν την φαντασία μεταξύ της πραγματικότητας. Η ανάπτυξη αυτής της ικανότητας είναι εξαιρετικά σημαντική για την ψυχική ανάπτυξη, και οι γονείς θα πρέπει να αναρωτιούνται αν, όταν το παιδί τους επιτυγχάνει αυτήν την δυνατότητα να διακρίνει το γεγονός από τη μυθοπλασία, το παιδί θα πρέπει να αντιμετωπίσει την παράξενη έννοια ότι ο γονιός του έχει πει ένα ψέμα.

Κάθε γονέας που έχει προσπαθήσει να ανακουφίσει ένα μικρό παιδί στον ύπνο, όταν το μικρό έχει τρομακτικές σκέψεις για τον μπαμπούλα, ξέρει ότι η καλύτερη τακτική μας είναι να βεβαιώσουμε στο παιδί ότι ο μπαμπούλας δεν υπάρχει. Με σκοπό το παιδί να μας πιστέψει σε αυτό, πρέπει να μας εμπιστευθεί ως μια πηγή ειλικρινών πληροφοριών. Ο ρόλος μας γίνεται μάλλον περίπλοκος εάν, από τη μία πλευρά, λέμε στο παιδί ότι μια φαντασία είναι ψεύτικη ενώ του διδάσκουμε ότι μία άλλη είναι αληθινή. Τι μήνυμα δίνουμε για την πραγματικότητα λέγοντας ότι τα τέρατα είναι φανταστικά αλλά ότι Άγιος Βασίλης είναι πραγματικός; Η Μαρία Μοντεσσόρι προειδοποίησε έντονα ώστε να μην καθοδηγούμε τα παιδιά να πιστεύουν ότι η φαντασία ήταν πραγματικότητα, θεωρώντας ότι γίνεται πιο δύσκολο για τα παιδιά να διακρίνουν μεταξύ των δύο και οδηγεί αργότερα σε θέματα εμπιστοσύνης.

Είναι ο μύθος του Άι Βασίλη απαραίτητος;

"Μα είναι ωραίο να πιστεύεις στον Αγ.Βασίλη όταν είσαι μικρός. Δεν θέλω να του στερήσω την αθωότητα και την χαρά των Χριστουγέννων, " Λένε μερικοί γονείς. Αυτό οδηγεί σε μια άλλη ερώτηση: Πρέπει τα παιδιά να πιστεύουν ότι ο Άι Βασίλης είναι πραγματικός προκειμένου να ευχαριστηθούν πλήρως τα Χριστούγεννα; Δεδομένου ότι οι περισσότεροι γονείς δεν λένε στα παιδιά τους την αλήθεια (ακόμα και όταν η ερώτηση είναι άμεση), πώς μπορούν να είναι βέβαιοι ότι λέγοντας την αλήθεια είναι κακό πράγμα;

Τα Χριστούγεννα είναι γεμάτα από θαυμάσιες, ουσιαστικές παραδόσεις. Να στολίσεις το δέντρο (ή καραβάκι), να διακοσμήσεις το σπίτι, να φτιάξεις ευχετήριες κάρτες Χριστουγέννων, να φτιάξεις μελομακάρονα και κουραμπιέδες, τα κάλαντα. Τα παιδιά μπορούν να συμμετέχουν ακριβώς σε κάθε δραστηριότητα των Χριστουγέννων. Αν ξέρουν ότι τα δώρα προέρχονται από την οικογένεια και τους φίλους, κάνει το άνοιγμα των δώρων λιγότερο συναρπαστικό; Πιστεύω ότι κάθε παιδί θα σκίσει το περιτύλιγμα με την ίδια χαρά και ενθουσιασμό αν μάθει ότι του το αγόρασε ο πατέρας ή ο θείος του για παράδειγμα.

Αν πιστεύετε ότι το παιδί σας γκρινιάζει συχνά διαβάστε Πώς Να Αντιμετωπίσετε Την παιδική Γκρίνια.

Η αλήθεια είναι πιο ενδιαφέρουσα από τη μυθοπλασία

Εάν έχετε αποφασίσει ότι δεν είναι προς το καλύτερο συμφέρον του παιδιού σας να διαδώσετε τον μύθο του 'αληθινού Άι Βασίλη', θα βρεθείτε μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα, όπου πηγαίνετε κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων. Η εμπορευματοποίηση των Χριστουγέννων έχει βάλει έναν Άγιο Βασίλη σε κάθε τηλεοπτικό κανάλι, σε κάθε διαφήμιση, σε κάθε βιτρίνα καταστήματος, και στα μυαλά σχεδόν όλων των παιδιών. Δεν μπορείτε να αγνοήσετε ρεαλιστικά τον Άγιο Βασίλη. Το παιδί σας θα κάνει ερωτήσεις, αυτό είναι σίγουρο. Μπορείτε να προετοιμαστείτε να απαντήσετε σε εκείνες τις ερωτήσεις εάν κάνετε την έρευνά σας τώρα. Ελπίζω ότι οι ακόλουθες πληροφορίες θα είναι ενδιαφέρουσες και χρήσιμες σε σας:

Στις αρχές του 19ου αιώνα, οι αδελφοί Grimm και η ομάδα των Asbjørnsen και Moe απασχολήθηκαν συλλέγοντας αποσπάσματα βόρειο-ευρωπαϊκών παραμυθιών μετατρέποντας τα σε παραμύθια και παιδική λογοτεχνία. Από την εργασία αυτών των ενδιαφερόντων ατόμων, παίρνουμε τις δημιουργικές αλλά συχνά σοκαριστικές βίαιες ιστορίες όπως η Κοκκινοσκουφίτσα, Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι, Χάνσελ και Γκρέτελ, Η Ιστορία ενός Καλοψημένου Τηγανόψωμου και άλλα. Ο διαπρεπής φιλόλογος, καθηγητής Thomas Shippey, έχει γράψει πρόσφατα για τα κίνητρα πίσω από τις προσπάθειες αυτών των ατόμων. Ασχέτως από την προσπάθεια να εφεύρουν ιστορίες για μικρά παιδιά, έκαναν ένα είδος εργασίας αρχαιολογικής διάσωσης για να διατηρήσουν τα τελευταία υπόλοιπα της αρχαίας λαογραφίας της Γερμανίας και Σκανδιναβίας. Οι πολιτιστικές ρίζες αυτών των φαινομενικά παράξενων ιστοριών, γεμάτες με νάνους, νεράιδες και τρολ, είναι πολλές.

Ένα μόνο παράδειγμα θα αρκέσει να εξηγήσει την ιστορική σημασία αυτού του έργου. Ας εξετάσουμε την ιδέα των νάνων. Το έργο κινούμενων σχεδίων της Disney Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι, εισήγαγε στα μέσα του 20ού αιώνα στους περισσότερους την ιδέα των κοντών, γενειοφόρων ανδρών που εργάζονται σε ορυχεία. Λίγοι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι αυτή είναι μια ιδέα με εκπληκτικά παλαιά προέλευση. Οι σκοτεινές εποχές και η μεσαιωνική λογοτεχνία είναι γεμάτη από νάνους. Από τη Σκανδιναβική Σάγκα της Ισλανδίας μέχρι τους Κελτικούς μύθους παρουσιάζουν νάνους να αναμειγνύονται με «φυσιολογικούς» ανθρώπους, χωρίς οποιοδήποτε υπαινιγμό ότι αυτό είναι φανταστικό. Η έρευνα κάποιων ανθρώπων, όπως ο καθηγητής Shippey υποδηλώνει ότι, αντί να είναι ένα πλάσμα της φαντασίας, ένας νάνος μπορεί κάλλιστα να ήταν ένα είδος ανθρώπου που ενδεχομένως ήταν μια φυλή των ανθρώπων με εκ γενετής νανισμό.

Τι σημαίνει αυτό για μας; Σημαίνει ότι πολλοί δημοφιλείς μύθοι της εποχής μας - παραμύθια, θρύλοι - ξεπροβάλουν ένα μέρος αλήθειας. Οι ιστορίες μπορεί να έχουν αλλοιωθεί κατά τη διάρκεια των αιώνων από την προφορική αφήγηση, αλλά προκύπτουν από πραγματικούς ανθρώπους και πραγματικές καταστάσεις. Αυτό δεν είναι φαντασία - είναι ανθρωπολογία. Ίσως με την ενθάρρυνση του παιδιού σας στην αναζήτηση της ολοκληρωτικής αλήθειας, μπορείτε να διορθώσετε τα λάθη του παρελθόντος. Ποιος ξέρει; Μπορεί έτσι να καταλήξετε να έχετε έναν παγκόσμιας κλάσης γλωσσολόγο, αρχαιολόγο ή έναν ανθρωπολόγο στην οικογένεια!

Ο πραγματικός Άι Βασίλης

Για εμάς τους Χριστιανούς, ο Χριστός είναι το κεντρικό πρόσωπο των Χριστουγέννων. Σε πολλά σύγχρονα χριστιανικά σπίτια, ο Άγιος Βασίλης συνυπάρχει με τη Γέννηση ως το επίκεντρο των Χριστουγέννων, και στα περισσότερα μη χριστιανικά σπίτια, ο Άι Βασίλης είναι το αδιαμφισβήτητο σύμβολο της ημέρας. Όλοι οι γονείς πρέπει να αποφασίσουν για ποιες παραδόσεις θέλουν να μεταφέρουν προς τα παιδιά τους, αλλά πάλι, η υποχρέωση είναι δική μας να επιλέξουμε σοφά. Εάν αποφασίσουμε να μην δώσουμε το μύθο του Άγ.Βασίλη ως αλήθεια, έχουμε μια επιλογή να δούμε αυτήν την παλαιά παράδοση ως μια συναρπαστική ευκαιρία εκμάθησης για τα παιδιά μας.

Ανακαλύψτε την χαρισματικότητα του παιδιού σας κάνοντας το Τεστ IQ Για Παιδιά.

Όπως συμβαίνει με τον παράξενο - φανταστικό κόσμο των παραμυθιών, ο χαρακτήρας του Άι Βασίλη έχει μια συναρπαστική προέλευση. Γιατί να μην μοιραστείτε αυτά τα γεγονότα με το παιδί σας, και μαζί μπορείτε να αποφασίσετε πώς θα επιθυμούσατε να σκεφτείτε για τον Άι Βασίλη:

Ό Άγιος Νικόλαος έζησε τον 4ο αιώνα στα Μύρα και συνδέεται με τα Χριστούγεννα διότι έγινε αγαπητός για τις πράξεις φιλανθρωπίας του στους φτωχούς.

Οι προ-χριστιανικοί λαοί της βόρειας Ευρώπης γιόρταζαν ένα χειμερινό φεστιβάλ, το αποκαλούμενο Yule. Τα αρχαία παιδιά των Νορβηγών τοποθετούσαν τις μπότες τους δίπλα στην φωτιά και τα γέμιζαν με καρότα και άχυρο για να τροφοδοτήσουν το Sleipnir, το ιπτάμενο άλογο με τα 8 πόδια του Θεού των Νορβηγών, Odin. Ο μύθος τους ήταν ότι ο Odin θα πετούσε και θα άφηνε δώρα στις μπότες σε αντάλλαγμα για την τροφή του αλόγου.

Στη Φινλανδία, οι άνθρωποι είχαν το λαϊκό παραμύθι του Joulupukki, ένας ιδιαίτερος χαρακτήρας που παραδίδει δώρα με έλκηθρο οδηγούμενο από τάρανδους αλλά χωρίς να πετάει την παραμονή Χριστουγέννων.

Η Ολλανδική παράδοση του Sinterklaas, ο οποίος παραδοσιακά καβαλάει άσπρο άλογο, γιορτάζετε με ανταλλαγή δώρων στις 5 Δεκεμβρίου, την νύχτα πριν του Αγίου Νικολάου ή στις 6 Δεκεμβρίου αναλόγως την χώρα, και είναι η προέλευση του ονόματος και της φιγούρας του ‘Santa Claus'.

Στην Αγγλία τον ονόμαζαν 'Πατέρα των Χριστουγέννων' (Father Christmas) και η ιστορία του χρονολογείται από το 1600. Στις προ-Βικτωριανές προσωποποιήσεις, ο Πατέρας των Χριστουγέννων αναφερόταν κυρίως σε γλέντια ενηλίκων και παιχνίδια. Δεν είχε καμία ιδιαίτερη σχέση με τα παιδιά, ούτε με το να δίνει δώρα. Αλλά, τα Βικτωριανά Χριστούγεννα εξελίχθηκαν σε οικογενειακή εορτή επικεντρώνοντας κυρίως στα παιδιά, έτσι ο Πατέρας των Χριστουγέννων άρχισε να συνδέεται με την προσφορά δώρων.

Αυτοί και άλλοι ευρωπαϊκοί μύθοι συνδυάστηκαν για να δημιουργήσουν τον Άγιο Βασίλη (Santa Claus) των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος έχει γίνει ο εμπορικός Άι Βασίλης του σήμερα.

Ως ευσυνείδητοι γονείς, προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε την εκτίμηση της νεολαίας των παγκόσμιων πολιτισμών. Με την προσέγγιση αυτή, ο Άι Βασίλης γίνεται μια εκπαιδευτική εορτή των διάφορων πολιτισμών παρά μια συζήτηση για την αλήθεια και το ψέμα. Λέγοντας στα μικρά παιδιά την ιστορία του Άι Βασίλη ως έναν παλαιό και συναρπαστικό μύθο, μπορείτε να μοιραστείτε αυτή την ιδέα με έναν καλό τρόπο, χωρίς να πρέπει να τους πείτε να πιστέψουν σε κάτι που δεν είναι αληθινό.

Λίγοι από μας θα είχαν ως στόχο να μάθουμε στα παιδιά ότι ο Odin και το ιπτάμενο άλογό του υπάρχουν πραγματικά. Αντιθέτως, αναφερόμαστε σε τέτοια θέματα με μια απόλαυση της γοητείας της αρχαιότητας. Μπορούμε να βοηθήσουμε τα παιδιά για να χρησιμοποιήσουν αυτή την πηγή ευχαρίστησης, κρατώντας τα διαμορφωτικά έτη τους σταθερά στηριγμένα στην αλήθεια. Δεν τους χαλάμε την παιδική χαρά, αλλά φυτεύουμε μεγάλους σπόρους του πνευματικού σθένους, της περιέργειας και αγάπη για εκμάθηση.

Διαβάστε τους 15 Κανόνες Για Να Γίνεις Καλός Γονιός.

Σε ποια ηλικία θα αναγκαστείτε να πείτε στα μικρά παιδιά σας την αλήθεια για τον Άι Βασίλη εξαρτάτε από εσάς. Αλλά πιστεύω ότι λέγοντάς τους από πού προέκυψε αυτός μύθος θα είναι σίγουρα κάτι ευχάριστο για εκείνα.