Έχετε Να Κοιμηθείτε Με Τον Σύζυγο Από Τότε Που Γεννήσατε;

Τα βλέφαρα σας κλείνουν, οι δυνάμεις σας εγκαταλείπουν και η ιδέα ότι το παιδί σας θα κάνει πάλι επιδρομή στο κρεβάτι σας φέρνει στα όριά σας. «Μαμά, μπαμπά, να κοιμηθώ μαζί σας;» Αν η παραπάνω φράση καθρεφτίζει την καθημερινότητα της κρεβατοκάμαράς σας, τότε βρίσκεστε μπροστά σε ένα πρόβλημα που ζητά άμεση λύση.

Τι είναι όμως αυτό που κάνει ένα παιδί να έρχεται στο κρεβάτι σας; Η ανασφάλεια και ο φόβος που τη συνοδεύει, φιγουράρουν πρώτα στους παράγοντες που το μεταμορφώνουν σε… ταραξία της βραδινή σας ηρεμίας. Το παιδί αισθάνεται ευάλωτο στα όνειρα ή το σκοτάδι. Το πώς θα το διαχειριστεί έχει σχέση με το αίσθημα ασφάλειας που αντλεί από τον ίδιο του τον εαυτό. Μεγαλώνοντας, μαθαίνει να αυτορρυθμίζει τη συναισθηματική του κατάσταση, και να αντεπεξέρχεται αυτόνομα στην εσωτερική αίσθηση του φόβου. Και μπορεί η ανασφάλεια να είναι η βασική αιτία, δεν είναι όμως και η μόνη.

Το ζευγάρι απολαμβάνει συντροφικότητα, συναισθηματική και σεξουαλική εγγύτητα. Αυτό αποτελεί αντικείμενο περιέργειας και ζήλιας για το παιδί. Με το να εισβάλλει στο συζυγικό κρεβάτι διεκδικεί σε κάποιο βαθμό τη μητέρα απέναντι στον πατέρα και τη διατήρηση της ‘τέλειας σχέσης’ που είχε μαζί της ως βρέφος. Γι’ αυτό και ο πατέρας κυρίως είναι εκείνος που πρέπει να βάλει τα όρια.

Συχνά, βέβαια, συμβαίνει και το αντίθετο: η συμπεριφορά του παιδιού βρίσκει έδαφος και στην ευαλωτότητα του γονεϊκού ζευγαριού. Η μητέρα, που αισθάνεται αποξενωμένη από το σύζυγό της, μπορεί να αναζητήσει την τρυφερότητα και την ασφάλεια στο πρόσωπο του παιδιού που κοιμάται στην αγκαλιά τους.

Τα όρια, όμως, είναι εξαιρετικά σημαντικά, γιατί καθορίζουν την ανάπτυξη της ατομικότητάς του: ποιο είναι, τι αισθάνεται, ποια η σχέση του με τους άλλους, τι θέλει και πώς μπορεί να το πετύχει.

Γι’ αυτό υιοθετήστε «κοινή γραμμή» ως ζευγάρι, εξηγήστε του γιατί πρέπει να κοιμάται στο κρεβάτι του («Το κρεβάτι αυτό είναι για τη μαμά και τον μπαμπά, για να κοιμούνται μαζί. Τα παιδιά έχουν το δικό τους. Κι εσύ όταν μεγαλώσεις θα βρεις κάποιον άνθρωπο που θα τον αγαπήσεις και θα μοιράζεσαι μαζί του το κρεβάτι σου»), συνεχίστε να βάζετε φωτάκι νυκτός και εφαρμόστε ένα «τελετουργικό ύπνου» (φορέστε του πιτζάμες, διαβάστε παραμύθια κτλ.) που θα του δώσει την απαραίτητη ασφάλεια για να κοιμηθεί στο δωμάτιο του.

Εάν μείνετε συνεπείς σε αυτό και λύσετε τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζεται μεταξύ σας, οι νυχτερινές εξορμήσεις θα σταματήσουν κι εσείς θα ξαναβρείτε τη χαμένη σας ηρεμία.

Υπάρχει μόνο μια μοναδική περίπτωση που θα επιτρέψετε το παιδί σας να κοιμηθεί μαζί σας. Αν έχετε κάνει όλα τα τελετουργικά, το έχετε βάλει για ύπνο και ακούτε έντονο κλάμα φόβου, πανικού και σας λέει ότι φοβάται, καθησυχάστε το με μια αγκαλιά και ένα φιλί. Πείτε του ότι είστε στο διπλανό δωμάτιο και αν χρειαστεί κάτι θα είστε στο πλευρό του. Έτσι μειώνετε την ανασφάλειά του.

Εάν το παιδί σας γκρινιάζει συχνά διαβάστε το άρθρο Πως Να Αντιμετωπίσετε Την Παιδική Γκρίνια ενώ εάν το παιδί σας είναι ακόμα βρέφος διαβάστε το άρθρο Ύπνος Για Βρέφη.