Τι Σκέφτεται Ένα Βρέφος (0-1 έτος)

Ο ερχομός του στον κόσμο αλλάζει ξαφνικά τον τρόπο και τις συνθήκες ζωής του. Μέσα στην μήτρα όλα ήταν έτοιμα γι’ αυτό. Το καινούργιο περιβάλλον αναγκάζει το παιδί να δραστηριοποιηθεί.

Η προσαρμογή του βρέφους είναι δύσκολη. Γι’ αυτό στην ζωή του οι στιγμές που κοκκινίζει από το πείσμα και από το κλάμα είναι περισσότερες από τις στιγμές χαράς, ευχαρίστησης και γέλιου. Όταν όμως το περιβάλλον του είναι κατάλληλο οι αρνητικές αντιδράσεις του περιορίζονται, ενώ οι θετικές γίνονται πιο πολλές και πιο μόνιμες.

Το βρέφος είναι εντελώς ανήμπορο και εξαρτάται αποκλειστικά από την μητέρα του. Δεν έχει συνηθίσει την ζωή έξω από την μήτρα και γι’ αυτό καλό θα είναι να αφιερώσει τους πρώτους μήνες όσο περισσότερο χρόνο μπορεί η μητέρα μαζί του.

Ο συναισθηματικός του κόσμος είναι φανερός από την πρώτη μέρα της ζωής του. Με κλάμα χαιρετά τον κόσμο και από τους πρώτους μήνες αρχίζει να σκορπά χαμόγελα. Η συμπεριφορά της μητέρας, η ήρεμη ή ταραγμένη ατμόσφαιρα που δημιουργεί γύρω από το βρέφος, επηρεάζουν απόλυτα την δική του ψυχολογική κατάσταση.

Οι βασικές ανάγκες του βρέφους

Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν για να βοηθήσουμε το μωρό μας να προσαρμοστεί στο καινούριο περιβάλλον; Πρέπει να γνωρίσουμε τις βασικές ανάγκες που έχει.

1. Σωστή και κανονική τροφή.

Η πιο βασική ανάγκη του βρέφους είναι η τροφή. Ο παιδίατρος έχει τον πρώτο λόγο για την σωστή διατροφή του, για την ποσότητα και για το είδος της τροφής.

Τους πρώτους τρεις μήνες το μωρό ξυπνάει ανήσυχο γιατί πεινάει, δεν αντέχει. Μόνο μετά τον τρίτο μήνα μπορεί να αρχίσει η διαπαιδαγώγηση του στο θέμα της τροφής, για να εξασφαλίσει την ησυχία κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Ο αποκλειστικός θηλασμός είναι αδιαμφισβήτητα η καλύτερη τροφή για το βρέφος. Τα μωρά που θηλάζουν αναπτύσσονται πολύ καλύτερα, ενώ οι μητέρες ξεπερνούν ευκολότερα τις δυσκολίες που παρουσιάζονται μετά τον τοκετό. Για αναλυτικότερες πληροφορίες ανατρέξτε στο άρθρο Θηλασμός.

2. Ύπνος- Ηρεμία.

Το βρέφος έχει ανάγκη από ηρεμία. Αφού κοιμάται το πρώτο μήνα το 60% και μισοκοιμάται το 39%. Είναι χρέος κάθε μητέρας να εξασφαλίσει ένα ήσυχο ύπνο. Ένα ήσυχο, καθαρό, όμορφο διακοσμημένο δωμάτιο με ένα αναπαυτικό κρεβάτι.

Να αποφεύγεται η συχνή αλλαγή των αντικειμένων του δωματίου. Να αποφεύγονται οι πολλοί και έντονοι ερεθισμοί. Η γνώμη ότι το παιδί πρέπει από μικρό να συνηθίσει τον θόρυβο δεν είναι σωστή. Πολλά πρόσωπα γύρω του, δυνατά φώτα, ραδιόφωνο, τηλεόραση, δυνατές φωνές κ.λ.π. το κουράζουν πολύ. Για περισσότερες πληροφορίες διαβάστε το άρθρο Ύπνος Για Βρέφη.

3. Η επαφή με τη μητέρα.

Το βρέφος έχει ανάγκη τη σωματική επαφή με τη μητέρα, γιατί αυτή του δίνει το αίσθημα της ασφάλειας και της προστασίας. Τα παιδιά με λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα είναι από τις χώρες της Αφρικής και της Ασίας, οπού οι γυναίκες εκεί γνωρίζουν από παλαιότερων εποχών αυτή την ανάγκη του βρέφους. Συνηθίζουν ακόμα και σήμερα να κρατούν τα παιδιά τους στη ράχη τους ακόμα και όταν εργάζονται.

4. Κινητικότητα.

Το βρέφος αισθάνεται την ανάγκη να κινηθεί στο μέρος που βρίσκεται. Δεν την έχει από τον πρώτο καιρό αυτή την ανάγκη. Εννοώ να κινήσει τα χέρια, πόδια, κεφάλι, κορμί και όχι να το μετακινήσουμε από μια θέση στην άλλη. Θα το διευκολύνουμε με άνετα ρούχα και ευρύχωρο χώρο στο κρεβάτι. Αργότερα, όταν αρχίσει το μπουσούλισμα και το βάδισμα πρέπει να του εξασφαλίσουμε τις συνθήκες για να κινείτε άνετα και με ασφάλεια στο χώρο.

5. Συναισθηματική ασφάλεια.

Είναι μια έντονη ανάγκη της ζωής του βρέφους, του παιδιού και αργότερα του ενηλίκου, που πρέπει να ικανοποιείται για να έχει ομαλή ψυχολογική εξέλιξη. Θέλει να νιώθει σίγουρο πως υπάρχει κάποιο μόνιμο πρόσωπο στη ζωή του, που το προστατεύει. Η στέρηση από την συναισθηματική ασφάλεια δημιουργεί ανεπανόρθωτα ψυχικά τραύματα που επιδρούν σε όλη του την εξέλιξη.

Το βρέφος πρέπει να αισθάνεται ασφάλεια, σιγουριά, στοργή, αγάπη γνήσια για να αναπτυχθεί φυσιολογικά.

Η μεγαλύτερη ευτυχία του παιδιού είναι το μητρικό γάλα. Στην περίπτωση που δεν είναι δυνατό αυτό, η μητέρα πρέπει να το παίρνει συχνά αγκαλιά της και να το κοιτά στα μάτια. Αυτή η επικοινωνία του παιδιού και της μητέρας του δίνει πολλή χαρά και αισθάνεται ασφαλές.

Αν για διάφορους λόγους η μητέρα δεν μπορεί να ασχοληθεί με το μωρό πρέπει να υποκατασταθεί κατάλληλα. Οι αλλαγές προσώπων στη φροντίδα του βρέφους δημιουργούν ανασφάλεια.

Επίσης οι γονείς πρέπει να αποδεχτούν το μωρό τους όπως είναι (αγόρι, κορίτσι, όμορφο, άσχημο κ.λ.π.) και όχι όπως θα ήθελαν να είναι.

Τα παιδιά που μεγαλώνουν στα ιδρύματα (ορφανοτροφεία, βρεφοκομεία, νοσοκομεία) όπου το προσωπικό εναλλάσσεται, νιώθουν ανασφάλεια, με αποτέλεσμα να προκύψουν διάφορες ψυχικές διαταραχές. Για να ανατρέψετε αυτές τις ψυχικές διαταραχές μπορείτε να τους χαρίσετε την ΠΡΩΤΗ ΑΓΚΑΛΙΑ ή  να γίνετε ανάδοχος γονέας ή ακόμα και να υιοθετήσετε. Απευθυνθείτε σε ένα ίδρυμα και ενημερωθείτε κατάλληλα.

Αυτά είναι όλα όσα χρειάζεται ένα βρέφος που πρέπει οπωσδήποτε να γίνονται για να μεγαλώσει φυσιολογικά. Δεν χρειάζονται όμως υπερβολές στην ικανοποίηση αυτών των αναγκών.