Ψυχογενής Ανορεξία

Είναι «προνόμιο» των γυναικών να αντιμετωπίζουν εμμονές με το σώμα τους. Οι περισσότερες έχουμε πιάσει τον εαυτό μας, περιστασιακά, να μετράμε θερμίδες, να κοιτάμε τις ετικέτες των προϊόντων να δούμε πόσο λίπος έχουν. Το βάρος μας να είναι το επίκεντρο του ενδιαφέρον μας. Μπορεί κάποιες από εσάς να έχετε πετάξει το φαγητό στα σκουπίδια κρυφά ή να το έχετε κρύψει κάπου, για να αποφύγετε να το φάτε. Μπορεί να σας αρέσει να ασχολείστε με την προετοιμασία του φαγητού και να μαγειρεύετε μόνο για την υπόλοιπη οικογένεια. Αυτά είναι σημάδια μιας νευρικής ανορεξίας. Αν συμβαίνει συχνά, πρέπει να ενημερωθείτε.

Η ψυχογενής ανορεξία ή νευρική ανορεξία είναι η πρώτη διατροφική διαταραχή που περιγράφηκε και αυτό γιατί, ενώ είναι ψυχολογική ασθένεια, εμφανίζει σωματικά συμπτώματα ασιτίας. Το ανορεξικό άτομο έχει όρεξη να φάει αλλά καταπιέζει τα συναισθήματα της πείνας.

Τι είναι η ψυχογενής ανορεξία; Είναι μία διαταραχή που το άτομο αρνείται να διατηρήσει  το κατώτερο φυσιολογικό βάρος, έχει έντονο φόβο για πρόσληψη βάρους και λανθασμένη εικόνα σώματος.

Μάθετε πώς να Αλλάξετε Διατροφή Για Καλύτερη Διάθεση στο σχετικό άρθρο.

Η ασιτία προκαλεί επιπλοκές στην υγεία. Όλα σχεδόν τα συστήματα του οργανισμού επηρεάζονται από την ανεπάρκεια των θρεπτικών συστατικών. Οι επιπτώσεις πολλές από τις οποίες παραμένουν και μετά την πρόσληψη βάρους είναι:

• Το σώμα δεν μπορεί να ρυθμίσει την θερμοκρασία του λόγο μείωσης του λιπώδης ιστού.
• Χαμηλός μεταβολικός ρυθμός λόγω ορμονικών διαταραχών.
• Επιβράδυνση καρδιακών παλμών, που συνεπάγεται από ατονία, λιποθυμία, υπνηλία.
• Σιδηροπενική αναιμία και άλλες αβιταμινώσεις.
• Ξηρό και άγριο δέρμα, απώλεια μαλλιών.
• Προβλήματα του πεπτικού συστήματος (δυσκοιλιότητα).
• Αφυδάτωση.
• Αμηνόρροια. (τρόπος διάγνωσης της νόσου)
• Μείωση της οστικής πυκνότητας λόγω ορμονικών διαταραχών, που μπορεί να προκαλέσουν οστεοπόρωση.
• Καρδιακή δυσλειτουργία και ανεπάρκεια, που αποτελεί και αίτια θανάτου.

ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Η ψυχογενής ανορεξία είναι δύσκολη και χρονοβόρα. Οι στατιστικές δείχνουν ότι 70% θεραπεύονται, αλλά χρειάζονται συνεχή βοήθεια, γιατί υπάρχει κίνδυνος επανεμφάνισης της νόσου.

Επειδή το ανορεξικό άτομο βυθίζεται από φόβο και στην απομόνωση και αρνείται την ύπαρξη του προβλήματος, είναι αναγκαία η αντιμετώπιση από την οικογένεια και από μια ομάδα ειδικών: γιατρό, διαιτολόγο, ψυχολόγο. Η οικογένεια πρέπει να συνειδητοποιήσει το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσει με ψυχραιμία και αγάπη.

Οι ασθενείς χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή, γιατί κάνουν απόπειρες αυτοκτονίες. Πίνουν πολύ νερό πριν από το ζύγισμα ή βάζουν κέρματα στις τσέπες τους για να φαίνονται πιο βαριές.

Διαβάστε και το άρθρο Πώς Πρέπει Να Τρώμε.

Το ανορεξικό άτομο πρέπει να αντιμετωπίσει την καταστροφική διατροφική συμπεριφορά με συνεργασία διαιτολόγου. Παράλληλα, απαραίτητη είναι και η παρέμβαση ψυχολόγου για να αντιμετωπίσει την ψυχογενής ανορεξία. Μόνο έτσι θα βοηθηθεί και θα συνειδητοποιήσει τη βάση του προβλήματος για να επιστρέψει σε μια φυσιολογική ζωή.